Huisje, boompje, handicap

Ken je het verhaal dat het eitje al eerder gereed was dan het zaadje, nou dat is mijn verhaal. Vol goede moed en hoop hadden we beide bedacht dat we weer voor een nieuwe ronde wilde gaan. Ik hoefde alleen maar te wachten tot ik weer ongesteld werd, ergens dacht ik dat het heel lang zou duren voor m'n cyclus weer op zou starten. Dit omdat ik van verschillende vrouwen hoorde dat het bij hun behoorlijk lang duurde, gelukkig waren er ook een paar die mij vertelde dat het weer ''normaal'' opstarten.  Na ongeveer 2 weken begon mijn cyclus weer zoals ''normaal'', alleen duurde m'n menstruatie langer. Het was zoals het vroeger was , ergens was ik ''bang'' dat ik heel lang ongesteld zou zijn. Het moment dat ik ongesteld was belde ik direct het ziekenhuis om door te geven dat we weer voor een nieuwe ronde wilde gaan. Ik kreeg via de telefoon te horen dat ik op dag 10 mocht beginnen met de urine test, alleen bedacht ik me een paar da

Die verschrikkelijke ivf waardoor mijn lichaam enorm veranderde, echt wat een nachtmerrie.. En kijk het is voor een goed doel dat begrijp ik, maar moet dit nou. En als je nou uiteindelijk zwanger wordt en die 9 maanden er nog meer aanpassingen aan je lichaam komen, dan boeien mij die veranderingen niet zo.  Toen ik begon met dit fertiliteitstraject wist ik niet dat mijn lichaam daardoor helemaal kon veranderen. Maar ja had ik traject niet gedaan als ik wist dat ik hiervan aan zou komen, nee dat niet want die kinderwens bleef. En ergens is het misschien ook logisch dat je wat aan kan komen , maar voor vrouwen is gewicht echt een dingetje. Tijdens het spuiten van hormonen merkte ik op een gegeven moment dat mijn broeken strakker begonnen te zitten, eerst dacht ik nog hmmmm misschien iets mindere met het snoepen. Maar het gekke het was alleen m'n buik die wat dikker werd en ik kreeg een enorm opgeblazen hoofd. Ik schaamde mij en vaak als ik zat hield ik mijn armen voor m

De afgelopen maanden een enorme strijd met mezelf gehad. Want hoezo ben ik overspannen, het komt helemaal niet uit. Maar ja wanneer komt zoiets wel uit, ja over 100 jaar als ik met pensioen ben zit ik toch al thuis. Hallo ik heb een leuke baan mijn man zijn gezondheid is stabiel. Ik wil gewoon normaal doen en normaal zijn. Maar wat is dat eigenlijk overspannen zijn, ik denk dat dit bij ieder anders kan zijn. Maar 1 ding hebben mensen die overspannen zijn allemaal, oververmoeid zijn je dus je constant moe voelen. Ik heb nu om de 2 a 3 weken een gesprek met m'n praktijkondersteuner en daar praat ik even van me af. Naja en zij houdt me ook goed een spiegel voor. Toen wij terug kwamen van vakantie kon ik pas hard op zeggen, ja ik ben overspannen. Maar nu...  Waar is het medicijn, wat moet ik innemen dat dit heel snel voorbij is. Helaas is hier niet iets voor in te nemen, acceptatie is op dit moment de eerste medicijn die ik moet innemen. Nou en dit medicijn komt hard a