Huisje, boompje, handicap

                                                Ken je dat zo’n nachtmerrie waar je het liefst direct van wakker wilt worden, helaas was deze nachtmerrie werkelijkheid... Het is nu ongeveer 1 jaar en 2 maanden geleden dat mijn man in het ziekenhuis lag met een longontsteking . Op een donderdag vertelde hij mij dat hij niet zo lekker was, ik vroeg hem wat hij precies had. “Ja gewoon ziek “ zei hij met een verstopte neus. Ik moest dat weekend veel werken dus ik had wat vitamines in huis gehaald en maakte een grote pan kippensoep, zodat hij niet ook hoefde na te denken wat hij ging eten dat weekend. Zo kon ook goed aan te sterken. Toen ik maandagochtend voor vertrek door mijn schoonvader werd gebeld met de vraag; of ik wist waar mijn man was, ik zei tegen m’n schoonvader dat hij gewoon thuis was. Ik vroeg hem ook waarom hij dat vroeg, hij zei dat hij had afgesproken met m’n man maar hij niet open deed. Ik zei tegen m’n schoonvader dat ik er aan kwam en hij misschien alvast onze sle

                                                                                       In mijn vorige blog nam ik jullie mee in mijn verhaal, ik vertelde toen waarom ik voor deze naam heb gekozen. Maar ook schreef ik ,dat ik veel vragen had bij mijn relatie. Mijn man en ik hebben veel met elkaar meegemaakt, overlijden van dierbaren,kinderwens, afscheid nemen van bepaalde vriendschappen. Maar voor mijn man ook de zoektocht naar de acceptatie van zijn ziekte.  Vaak gingen we hier samen door heen, maar er waren ook veel momenten dat we beide op een apart eiland leefde. Soms is het goed om je af en toe af te zonderen van een ander, maar het is ook niet goed als je van elkaar vervreemd en meer naast elkaar dan met elkaar leeft. Dit proces van naast elkaar leven hebben wij ongeveer 1,5 geleden gehad. Mijn man was veel in zichzelf gekeerd en in een proces van het ECHT accepteren van zijn ziekte. Maar ook het overlijden van zijn moeder een plekje geven, maar ik zag daar

                                                                                                                                               Juli 15,2019 Daar ben ik weer, hopelijk heb je bij het lezen van mijn vorige blog een beetje een idee wie ik ben. Ik vond het wel spannend om hem online te zetten, terwijl er eigenlijk nog niet echt hele spannende dingen in stonden. Ook vandaag geef ik jullie een klein kijkje in mijn leven. Tja waarom koos ik huisje boompje handicap als blog naam, ik had eerst wat andere namen maar die vond ik niet pakkend genoeg. Het heeft me wel een slapelozen nacht gekost, het bedenken van een naam. Ken je dat je wilt gaan slapen maar ineens komt er een geweldig idee zo je hersens ingeslopen. Naja ik vond het een geweldig idee, haha jullie denken er misschien anders over. En elke keer dacht ik Mer ga nou slapen, dit komt morgen wel. Ooh ja mijn bijnaam is Mer, zo noemen vrienden mij. Maar iedere keer pakte m ' n hand dat enorme verlichte object

                      Juli 13,2019 Ik zie je al denken, wie is dit en waar gaat zij over schrijven. Vooral als je naar m’n naam kijkt, kan het zeker nog alle kanten opgaan.  Tja wie ben ik , nou hallo ik ben Meredith 33 jaar en ben geboren in Suriname. In 2011 ben ik getrouwd met mijn man Arjan(37), de liefde van mijn leven.  Hoe ik hem ontmoet heb haha via een datingsite, wat ik toen heel gek vond en nu bijna normaal is. Ik geloofde er helemaal niet in, maar om me heen hoorde ik het steeds meer. Dus ging ik op onderzoek uit en heb  me bij verschillende datingsites aangemeld. Toen de tijd schreef ik er ook een blog over op Hyves. Het was toen bedoeld om datingsites een “hak” te zetten. Om te laten zien dat dat het heel gek is om iemand te ontmoeten via een datingsite en er dan ook nog mee te trouwen. Haha maar helaas ook ik trapte er in en ondervond dat dit ook een mooie manier kan zijn om iemand te ontmoeten. De datingsite waar ik mijn man heb ontmoet heet Paiq,een grappige