Doorgaan naar hoofdcontent

Ik neem vandaag een slipperdag....




Ja eindelijk onze vakantie kan beginnen, het heeft even geduurd voordat we wat konden vinden. 

Jeetje wat was ik lang bezig bij het zoeken naar onze vakantie, ik heb echt elke dag wel een site bezocht ik heb ze volgens mij allemaal gehad. Ik was ook heel erg besluiteloos met het kiezen van een land waar we heen wilde. Naja we hadden ook niet HEEL veel keus, we moesten namelijk een land zoeken wat goed toegankelijk was voor de rolstoel. Ook vielen bepaalde verre landen af vanwege ons traject, omdat we in een iui traject zitten heeft ons ziekenhuis afgeraden dat we bepaalde landen beter niet kunnen bezoeken. Ja ik weet dat sommige vrouwen in een traject niet dit advies krijgen maar onze arts ga ons wel dit advies. En er blijven nog zat landen over waar we wel heen kunnen, en ach dit is ook een luxe probleem. Er zijn namelijk zat mensen in Nederland die niet op vakantie kunnen. Maar goed onze vakantie, na een paar weken zoeken besloten we toch naar een reisbureau te gaan. Wat wel een grappig moment was want ik besloot er naar 2 te gaan, ik ging eerst naar Tui en daar werd ik heel fijn geholpen. Ze wilde gelijk met me mee kijken of we samen iets passend konden vinden, ze vertelde dat er veel landen afvielen omdat die niet goed toegankelijk zouden zijn voor iemand in een rolstoel. Ze vroeg me of we zelf ook een land in gedachten hadden en ik vertelde dat we Mallorca wel leuk vonden. Ze vertelde me dat dit heel vlak is en goed toegankelijk is voor iemand in een rolstoel. Ze riep ook haar collega erbij om ook hem hier naar te bevragen. Na een poosje bedankte ik haar en zei dat ik alles even met m'n man wilde bespreken, ze had namelijk een aantal hotels voor ons aangekruist. Na het bezoekje aan Tui ben ik direct naar D-reizen gelopen, ik wilde ook daar informeren of ze iets voor ons hadden. Maar wat hier gebeurde was heel vreemd namelijk konden ze me al vrij snel vertellen dat Mallorca niet een ideale plek was voor mensen in een rolstoel. Ik was enorm verbaasd want bij Tui hoorde ik iets heel anders. Ik stond ook binnen 5 min buiten want ze kwamen serieus maar met 1 optie voor mijDe volgende dag ben ik samen met Arjan naar Tui gegaan en hebben we onze vakantie geboekt, yeeeaaahhhhh!! 



Nou het moment is aangebroken, ik ben druk bezig geweest met het schoonmaken van ons huisje. Het kopen van boeken tijdschriften en lekkere dingen(want tja het is lekker om je favo versnaperingen mee te nemen op vakantie). Ook van alles weer gehaald voor onze huisdieren zodat ze niks te kort komen, ja want terwijl wij weg zijn past een lieve vriendin op ons hondje en onze poes. En Pfff jeetje het inpakken van die koffer, ik heb daar zo'n hekel aan. Wat neem je mee, wat ga je aan doen op vakantie, wat is het voor weer daar. Oohh nee shit en dan mag je maar 20kg p.p, zoiezo  al die jurken maar in de koffer. Na een middag inpakken zaten onze koffers vol. Nu die loodzware dingen beneden krijgen. Als wij op vakantie gaan pak ik altijd de koffers in, het is voor Arjan niet te doen om steeds heen en weer te lopen van de kast naar zijn koffer. En dan kunnen we de koffer bij de kast leggen maar met 1 hand zichzelf vasthouden en de andere hand spullen pakken is behoorlijk lastig. We worden met de taxi opgehaald zodat ik niet onze auto daar voor 7 dagen hoef te stallen. 

Nou daar gaan we dan, de taxi was vroeger dan gepland maar opzich is dat niet erg. Beter te vroeg dan te laat, want je zal je vlucht maar missen. Eenmaal op het vliegveld was het wel een uitdaging om bij de incheckbalie te komen, 2 koffers en een man in een rolstoel. Oké wij kunnen dit, ik legde 1 koffer op Arjan zijn schoot en de andere duwde ik in beweging met m'n hand de andere duwde de rolstoel. Gelukkig had de taxi ons wel bij de juiste vertrekhal gezet, dus we hoefde niet heel Schiphol door. Zo gelukkig koffers ingeteckt nu de rolstoel nog omruilen. Toen we alles hadden afgeleverd en we door de douane gingen kon de vakantie echt beginnen... Natuurlijk gingen we als echte vakantiegangers shoppen in de winkeltjes op Schiphol en genoten we van een heerlijke lunch. Onze dag kon nu al niet stuk... Maar helaas toen wij na onze lunch het tijd vonden om naar de gate te gaan stond er op het bord toch een hele andere vlucht gemeld. Op dat zelfde bord zag ik wel palma staan alleen stond daar 18:00 bij, ik dacht ooh dat is nog een vlucht die daar heen gaat. Maar helaas het was onze vlucht, terwijl we om 15:00 bij de gate moesten zijn en om 15:45 de lucht in zouden gaan. Maar helaas dit werd 18:00 bij de gate en 18:45 de lucht in. Tja en wat ga je dan doen in die tussentijd. Van Tui kregen we pas na 30 min een berichtje wat er aan de hand was en kregen we een tegoed van €4,95 op onze boardingpas om iets in de aangegeven winkels te halen. Haha 1 cappuccino op Schiphol is al €4,95, we moeten nu samen nippen van 1 cappuccino ;-). Maar goed ze zeggen altijd "wie het kleine niet eerd is het grote niet weerd". 
Rond 18:00 werden wij omgeroepen bij onze gate omdat m'n man begeleiding kreeg naar het vliegtuig toe. Dit was lichtelijk aangedrongen tijdens het inchecken van de rolstoel door een medewerker van daar. Want ik zo eigenwijs als ik ben wilde dit gewoon zelf doen, misschien om geen "speciale" behandeling te krijgen. Eindelijk we zitten in het vliegtuig het kan nu echt gaan beginnen..... 





Reacties

Populaire posts van deze blog

Van roze wolk naar donder wolk...

Jeetje wat duren die wachtweken lang zeg, kijk ik probeer er niet de hele tijd mee bezig te zijn maar probeer dat maar eens. Hoe zeg je tegen je hersenen ''niet er mee bezig zijn, focus je op iets anders'', je vraagt je steeds maar af zou het nu wel eens lukken.  Tja de dag van de IUI , het was nog even spannend want die maandag had ik nog een ovulatie test gedaan maar die gaf negatief aan. Maar ergens dacht ik dit klopt niet, het is namelijk niet de 1ste keer dat mijn ovulatie test negatief aan gaf. Dus ik belde het ziekenhuis en ze zeiden dat ik direct moest komen want anders konden ze de uitslag van het bloed die dag niet meer bekijken. Dus ik snel naar het UMC, ik moest eerst naar de fertiliteitsafdeling om een lapformulier te halen. Daarna snel naar het bloedprikken, maar was ik nou maar eerst naar het bloedprikken gegaan om alvast een nummertje te trekken. Want jeetje toen ik daar aankwam had ik gewoon 49 mensen voor me, ja je leest het goed 49 ik dacht

Wat als je nou geen moeder wordt...

Waarom is mijn kinderwens zo enorm aanwezig, wat maakt het dat het verlangen zo enorm is.. . En wat als ik nou geen moeder wordt en Arjan geen vader wordt, wat dan... Deze vraag stelde iemand uit de kerk aan mij, ergens best een lastige vraag. Ik kon hem ook niet droog beantwoorden, met tranen in mijn ogen legde ik aan haar uit dat het verlangen zo groot is dat we daar nog niet bij hebben stil gestaan. Maar moet ik daar nu al zo bij stil staan, en hoezo moet dat nu al. Ik ben toch nog jong, of zijn we al te oud om ouders te worden..  Mogen we niet meer verlangen naar ons gezin, mogen we niet meer dromen hoe ik als moeder zal zijn en hoe Arjan de 2de naam papa zal mogen dragen? Ja allemaal vragen roept deze vraag op, ik vond het ook een verdrietige en stomme vraag. Want ergens in mij riep iemand ´´IK WORDT GEWOON MOEDER HOOR´´ , ik ben toch een keer zwanger geweest. Het is dan toch niet zo dat het nooit meer zal lukken, ik heb ook nog steeds de hoop dat het gewoon gaat lukken. Of

Wat een nachtmerrie...

                                                Ken je dat zo’n nachtmerrie waar je het liefst direct van wakker wilt worden, helaas was deze nachtmerrie werkelijkheid... Het is nu ongeveer 1 jaar en 2 maanden geleden dat mijn man in het ziekenhuis lag met een longontsteking . Op een donderdag vertelde hij mij dat hij niet zo lekker was, ik vroeg hem wat hij precies had. “Ja gewoon ziek “ zei hij met een verstopte neus. Ik moest dat weekend veel werken dus ik had wat vitamines in huis gehaald en maakte een grote pan kippensoep, zodat hij niet ook hoefde na te denken wat hij ging eten dat weekend. Zo kon ook goed aan te sterken. Toen ik maandagochtend voor vertrek door mijn schoonvader werd gebeld met de vraag; of ik wist waar mijn man was, ik zei tegen m’n schoonvader dat hij gewoon thuis was. Ik vroeg hem ook waarom hij dat vroeg, hij zei dat hij had afgesproken met m’n man maar hij niet open deed. Ik zei tegen m’n schoonvader dat ik er aan kwam en hij misschien alvast onze sle